மாங்காய் உலகம். . .

அடுக்கு மாடி குடியிருப்புகளில்
ஏது கொய்யா ?
இருந்தாலும் அவற்றை
இன்றைய அவசர உலகில்
எவரும் கொய்யா !!

அதி நவீன சென்னையில்
அனுதினமும்
அத்தனை வேகம் !!
அதனில் உழன்று
அல்லலுறுகிறது
அனேகர் தேகம் !!

அறுபது மைல் தொலைவில்
தணிகை-திருப்பதி வளைவில்

தமிழக எல்லை விடுமுன்
ஆந்திர எல்லை தொடுமுன்

இருக்கிறது ஒரு ”உலகம்”
இன்பத்துக்கென தனியாய் !!
குலுங்குகிறது பூத்து
காய் கனியாய் !!

அதன் பெயர் “ Mango World “ !!
அனுதினமும் காய் கனி
அதிகம் விரும்புவார்க்கு
அது காணக் கிடைக்காத “Gold” !!

முக்கனிகளில்
முதலாமது மட்டுமே
முற்றும் இருக்குமென்று....

பெயரை வைத்து எண்ணினேன் !!
பெரும்பாலானோர் செய்யும்
பெரும் பிழையை
பெயருக்கு நானும் பண்ணினேன் !!





திசைக்கு ஒன்றாய்
திரண்டு காய்த்த மரங்கள் !!
அள்ளிப் பறித்தன அவற்றை
அடியேன் பிள்ளைகள் கரங்கள் !!

மானுடமே !!
மற சற்று நேரம்
தங்க மாளிகையின்
தூத்துக்குடி முத்தை !!
ருசி ”மாங்காய் உலகின்”
சாத்துக்குடி முத்தை !!

வாங்கிப் போட்டவன்
அரசியல்வாதியா? ஆன்மீகவாதியா?...
வாங்கத் தந்தது
கருப்பா? வெளுப்பா?

என...

சோதிக்காதே !!
”ஆடி அடங்கும் வாழ்க்கைக்கு”
ஆறடிக்கு மேல்
ஆருக்கும் எதற்கென
போதிக்காதே !!

எவன் முக்கியம்?
உழு நிலம்
வளைத்துப் போட்டவனா ?
உழுது உழுது
களைத்துப் போனவனா ?

லட்சம் லட்சமாய்
லஞ்சம் வாங்கும்
வஞ்சக நரியா ?
பச்சைப் பசேலென்று
பஞ்சம் தீர்க்கும்
காய்கறியா ?



உழவனுக்கு பெரிதில்லை
பகையாளியும் பங்காளியும் !!
அவன் கவனமெல்லாம்
பப்பாளியும் தக்காளியும் !!




4 அடியில் காய்க்கும்
பாகலும்
2 அடியில் தொங்கும்
பீர்க்கும்

பார்ப்பாரை ஈர்க்கும் !!
பசியை தீர்க்கும் !!

நான் சென்ற நேரம்
கோடை முடிந்திருந்தது !!
பருவம் சிறிது கடந்திருந்தது !!

மாங்காயின் வரத்து
அற்றுப் போயிருந்தது !!
மிஞ்சிய சிலதும்
விற்றுப் போயிருந்தது !!



எஞ்சிய எல்லா பழத்தையும்
எக்கச்சக்கமாய் வாங்கினேன் !!
பலவற்றை மரத்தினின்று
பறந்து பறந்து பறித்தே
பலமுறை மூச்சும் வாங்கினேன் !!





வியந்தேன் வாழைக்கிருந்த
சகாயமான விலையை !!
அள்ளி வந்தேன்
அடியோடு குலையை !!

விற்கப்பட்ட அனைத்துக்கும்
வழங்கப்பட்டது ரசீது
வரியையும் சேர்த்து !!
பணத்தை கொடுத்து
பெரிதும் வியந்தேன்
தொழில் சுத்தம் பார்த்து !!

புறப்பட எத்தனிக்கையில்
நூறு ரூபாயை எடுத்தேன் !!
“வைத்துக் கொள்ளுங்கள்” என
வயலில் உழைத்தார்க்கு
வாஞ்சையாய்க் கொடுத்தேன் !!

வாழைத் தார் அறுத்தார்
வாங்க மறுத்தார் !!
வந்ததெல்லாம் போதாதென்று
வையத்துள் ஏங்குவோர்
அவர் முன் சிறுத்தார் !!

இயம்பினார் ஒன்றை !!
என்னளவில் அது
”புதிய கொன்றை” !!

இன்னார்க்கு இவ்வளவு என
இருக்கிறது ஊதியம்
இங்கே உழைப்புக்கென்று !!
இங்குள்ளோர் பிழைப்புக்கென்று !!

அது தவிர வேறெதுவும்
ஒட்டாது !!
பணத்தை பத்திரப்படுத்துங்கள்
ஆற்றில் கொட்டாது !!

அவ் வயலின் ஈரமும்
அம் மனதின் ஈரமும்

என்னைத் தாக்கிற்று !!
கையாலாகாதவனாய் ஆக்கிற்று !!

எத்தொழில் வரினும்
எதுவும் உழவை செயிக்கவில்லை !
”உழுதுண்டு வாழ்வாரே வாழ்வார்”..
வள்ளுவம் பொய்க்கவில்லை !!

சென்னைவாசிகளுக்கு “Mango World”
சரியான சவுக்கடி !!
அவர்களாக உணராமல்
அவரை விட்டு அகலாது
அவர்களாக ஏற்படுத்திய
அவசியமற்ற நெருக்கடி !!

குப்பையை தெருவில் கொட்டி..
மட்டற்று மரத்தை வெட்டி....

காசு கொடுத்து
குடிநீரை வாங்கி...
காசற்ற நாள்
கண்ணீரை தாங்கி....

வந்ததை வைத்து பிழைக்காது..
முதுகு வளைந்து உழைக்காது..

தனக்கென தோட்டமின்றி...
அதில் நாட்டமின்றி...

அடைகிறான் சென்னைவாசி
ஆயிரம் சதுர அடியினில் !!
அவன் கவனம்
”தொட்டி” செடியினில் !!

அனேக தினங்களில்
அகத்தில் காய்கறி
அரியாது...
கணக்குக்கு வெண்டை
துவாதசிக்கு சுண்டை
என அறியாது....

வெளியில் பலநாள் உண்டு..
வென்றோம் உலகை எனும்
வெளித்தோற்றம் கொண்டு...

வாழ்கின்றான் நகரத்தான் !!
கொடுத்து வைக்கவில்லையவன்
மண்வாசனையை நுகரத்தான் !!

வாங்கியதை வண்டியில் ஏற்றி....
வாழ வந்தாளை
வழி வந்தாரை
வாழ்ந்தால் ”தோப்பும் துரவுமாய்”
வாழ வேண்டுமென தேற்றி.....

சென்னை வந்தேன் !!
உள்ளம் கவர் கனிகளை
உறவுகளுக்கு
உவந்து தந்தேன் !!

இவ்வளவு எதற்கென
இயம்பாதிருக்க...
“யாரால் முடிகிறது” என
புலம்பாதிருக்க.....

பாட்டியின் காலை நீவினேன் !!
பழுக்காதிருக்க வாழையை
பாங்காய் வறுவல் சீவினேன் !!

இரண்டு நாள்
இல்லமே மணத்தது !!
காய்க்காத இல்லத்து கொய்யாவை
காணுந்தோறும் உள்ளம் கனத்தது !!

திருப்பதி செல்லும் தோறும்
திரும்பத் திரும்ப செல்வேன் !!
பார்ப்பாருக்கும் கேட்பாருக்கும்
Mango World புகழ் சொல்வேன் !!